Page 6 - ข่าวรามคำแหง ปีที่ 48 ฉบับที่ 23 วันที่ 17 - 23 กันยายน 2561

๖ ข่าวรามคำาแหง วันที่ ๑๗ - ๒๓ กันยายน ๒๕๖๑

อาจารย์ภัทระ ลิมป์ศิระ คณะนิติศาสตร์

องค์การความร่วมมือไตรภาคีด้านยางพารา

ระหว่างปี 2538 - 2544 เกิดสภาวะราคายางพาราตกตำ่า ดำาเนินงานต่างๆ ทั้งการขนส่ง โครงสร้างพื้นฐานของประเทศ

อย่างต่อเนื่อง ทำาให้รัฐบาลไทย มาเลเซีย และอินโดนีเซีย ด้านกีฬาสุขภาพ ตลอดจนการแปรรูปเป็นสินค้า
ได้ลงนามในแถลงการณ์ร่วมบาหลีระดับรัฐมนตรี อุปโภคบริโภค โดยทั้งสามประเทศสมาชิก จะให้

Joint Ministerial Declaration (Bali Declaration ความสำาคัญในการพัฒนางานวิจัยและส่งเสริม
2001)) เมื่อวันที่ 12 ธันวาคม 2544 จัดตั้งองค์การ นวัตกรรมทั้งในส่วนภาครัฐและเอกชน และมี

ความร่วมมือไตรภาคีด้านยางพารา (International ข้อตกลงร่วมกันในการแลกเปลี่ยนเทคโนโลยี
Tripartite Rubber Organization: ITRO) เพื่อเป็น และความเชี่ยวชาญในการใช้ยางธรรมชาติของ

กรอบความร่วมมือในการทำางานร่วมกัน เพื่อแก้ไขปัญหา แต่ละประเทศสำาหรับก่อสร้างถนนและการปูผิวถนนใหม่

ปริมาณยางพาราล้นตลาด และราคายางพาราตกตำ่า เนื่องจากไทย 2. การจัดตั้งตลาดยางพาราระดับภูมิภาค (ITRC Regional
มาเลเซีย และอินโดนีเซีย มีผลผลิตมากกว่า 60% ของผลผลิตทั่วโลก Rubber Market: RRM) ปัจจุบันอยู่ในลักษณะตลาดรูปแบบ spot
ITRO มีกลไกความร่วมมือผ่านบริษัทร่วมทุนยางพาราระหว่างประเทศ จำากัด trading เป็นตลาดซื้อขายจริงและส่งมอบจริง ซึ่งมีสถาบันเกษตรกร

(International Rubber Consortium Limited: IRCo) ทำาหน้าที่เป็นองค์กร ชาวสวนยาง สามารถขายผลผลิตในรูปแบบต่างๆ ไปยังผู้ใช้ยางได้โดยตรง

บริหารจัดการราคายางพาราในตลาดโลก ซึ่งจัดตั้งขึ้นเมื่อปี 2547 โดยมีรัฐบาล และในอนาคตทั้งสามประเทศมีความเห็นร่วมกันว่าจะหาแนวทางในการพัฒนา
ของทั้งสามประเทศเป็นผู้ถือหุ้นและจดทะเบียนจัดตั้งด้วยทุนจดทะเบียน ตลาดยางพาราระดับภูมิภาคเป็นลักษณะการซื้อขายล่วงหน้า เพื่อเปิดโอกาส

เริ่มต้น 12 ล้านดอลลาร์สหรัฐ ตามลำาดับสัดส่วน 4:3:2 และสำานักงานใหญ่ ให้นักลงทุนและผู้สนใจได้เข้ามาซื้อขายผลผลิตจากสถาบันเกษตรกร
ของ IRCo ตั้งอยู่ที่กระทรวงเกษตรและสหกรณ์ของไทย นอกจากนี้ สภาไตรภาคี โดยตรงมากยิ่งขึ้น

ยางพารา (International Tripartite Rubber Council: ITRC) ทำาหน้าที่กำากับ 3. การบริหารจัดการยางพาราทั้งระบบผ่านโครงการการจัดการอุปทาน
ดูแลมาตรการรักษาเสถียรภาพราคายางพาราภายใต้กรอบความร่วมมือดังกล่าว (Supply Management Scheme: SMS) เป็นการลดปริมาณผลผลิตและพื้นที่ปลูก

โดยปี 2559-2560 อุตสาหกรรมยางธรรมชาติยังคงผันผวนจากเศรษฐกิจโลก จะเป็นมาตรการระยะยาวในช่วงปี 2560-2568 เพื่อสร้างความสมดุลระหว่าง
ปริมาณผลผลิตลดลงจากสภาพอากาศเปลี่ยนแปลง ส่งผลให้เกษตรกรรายย่อย ความต้องการใช้และปริมาณผลผลิต เป็นมาตรการเข้มข้นที่ประเทศผู้ผลิต

หันไปประกอบอาชีพเกษตรอื่นๆ เป็นจำานวนมาก สำาหรับประเทศไทย มาเลเซีย ยางธรรมชาติจะต้องร่วมมือกัน ซึ่งจะส่งผลดีต่อราคายางพาราในระยะจะทำาให้
อินโดนีเซีย ได้มีกำาหนดการลดโควตาการส่งออกยางพารา ร่วมกันของ ราคายางปรับตัวสูงขึ้นอย่างยั่งยืน และจะสร้างความมั่นใจในการจัดหายางธรรมชาติ

3 ประเทศสมาชิก ITRC รวมจำานวน 350,000 ตัน เพื่อแก้ไขปัญหาราคายาง ให้กับผู้บริโภคอย่างยั่งยืนเช่นกัน
ในระยะสั้นภายในเดือนมีนาคม 2561 ในการควบคุมปริมาณยางในตลาดให้ลดลง 4. มาตรการจำากัดปริมาณการส่งออกยาง (Agreed Export Tonnage

ทั้งสามประเทศยืนยันที่จะดำาเนินการอย่างเข้มงวดและจริงจังมากขึ้น เพื่อให้เกิด Scheme: AETS) ขณะนี้ ทั้งสามประเทศผู้ผลิตยางธรรมชาติรายใหญ่ของโลก
ประสิทธิภาพสูงสุด และเกิดความต้องการใช้ยางในตลาดโลกเพิ่มมากขึ้น มีการเฝ้าระวังและติดตามสถานการณ์ราคายางอย่างใกล้ชิด หากราคายาง

จะส่งผลให้ราคายางปรับตัวสูงขึ้น ซึ่งแน่นอนว่าจะเกิดประโยชน์สูงสุด ปรับตัวลดลงจนน่าเป็นห่วง อาจจำาเป็นจะต้องนำามาตรการนี้มาใช้ เพื่อช่วยกระตุ้น

ต่อเกษตรกรชาวสวนยางรายย่อยของแต่ละประเทศซึ่งจะมีรายได้ที่สูงขึ้น ราคายางให้ปรับตัวสูงขึ้น
และมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น 5. การต้อนรับเวียดนามเข้าสู่สมาชิกสมทบ ITRC ทั้งสามประเทศ
ดังนั้น การประชุมรัฐมนตรีสภาไตรภาคียางพารา ประจำาปี 2560 ภายใต้ ต่างมีความเห็นร่วมกันในการรับประเทศเวียดนามเป็นสมาชิกสมทบภายใต้

ITRC ว่าการประชุมครั้งนี้เกิดความชัดเจนขึ้น ที่จะทำางานร่วมกันอย่างใกล้ชิด กรอบการทำางานของ ITRC โดยประเทศเวียดนามถือว่าเป็นประเทศผู้ผลิต

มีแนวทางการทำางานเดียวกัน หากมีปัญหาราคายางพาราผิดปกติจนเกินไป ยางรายใหม่ของโลกที่มีผลผลิตค่อนข้างสูง ฉะนั้น การมีส่วนร่วมของเวียดนาม
หลังจากนี้ทั้ง 3 ประเทศจะสามารถหารือเพื่อแก้ปัญหาได้อย่างทันท่วงที จะช่วยเพิ่มบทบาทของ ITRC ในการสร้างความยั่งยืนให้กับอุตสาหกรรมยาง

สามารถยกหูโทรศัพท์คุยกันได้เลย โดยไม่ต้องรอเวทีการประชุมระดับรัฐมนตรี 6. การหาแนวทางใหม่เพิ่มรายได้ให้กับเกษตรกรชาวสวนยาง ทั้งสามประเทศ
สภาไตรภาคียางพาราที่จัดขึ้นปีละครั้ง ยืนยันว่าหลังจากนี้จะมีการแก้ปัญหา ต่างมองร่วมกันว่าในอนาคตจะปรับกลยุทธ์ในการหารือกับภาคอุตสาหกรรม

ยางอย่างใกล้ชิดและดีขึ้นกว่าที่เป็นอยู่ ทั้ง 3 ประเทศ ตั้งใจจะร่วมมือกันแก้ปัญหา เพื่อหาแนวทางสร้างรายได้อย่างยั่งยืน และเป็นการพัฒนาอุตสาหกรรม
อย่างต่อเนื่อง พยายามผลักดันงานที่วางร่วมกันให้สำาเร็จ ซึ่งถือเป็นงานระยะยาว อย่างยั่งยืน หวังเป็นอย่างยิ่งว่าหลังจากการประชุมสภาไตรภาคียางพาราระหว่างประเทศ

ทั้งนี้ จากการหารือ ได้ข้อสรุปร่วมกัน 6 เรื่อง คือ ในครั้งนี้ ต่างฝ่ายต่างผลักดันให้เกิดความร่วมมือในการรักษาเสถียรภาพ
1. การส่งเสริมด้านอุปสงค์ เพิ่มปริมาณการใช้ยาง ในฐานะประเทศ ราคายางและพัฒนาอุตสาหกรรมยางได้อย่างยั่งยืนและมั่นคงต่อไป

ผู้ผลิตยางธรรมชาติรายใหญ่ของโลก ทั้งสามประเทศมีความพยายามที่จะส่งเสริม ที่มาของภาพ: https://globalrubbermarkets.com/46857/itrc-discuss-
ใช้ยางในประเทศของตนเองให้เพิ่มมากขึ้นปีละ 10% กับการพัฒนาและ rubber-price-production.html